| llll ถ้า " ความรัก " ทำให้เราต้องร้องไห้ llll | |
|
+4boss4114 เปาดล* poowadon852 patchara 8 posters |
|
เธเธนเนเธเธฑเนเธ | เธเนเธญเธเธงเธฒเธก |
---|
patchara มือสังหารร้อยศพ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 105 อายุ : 31 ที่อยู่ : เดินไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็พัก Registration date : 17/01/2007
| เนเธฃเธทเนเธญเธ: llll ถ้า " ความรัก " ทำให้เราต้องร้องไห้ llll Sat Jan 20, 2007 11:05 pm | |
| เคยไหม
นั่งอยู่ข้าง ๆ คนรัก แต่รู้สึกโดดเดี่ยว เคยไหม
มองตาคนรัก แล้วว่างเปล่า จนอ้างว้างลงไปถึงขั้วหัวใจ ทั้ง ๆ ที่ความรักยังอยู่กับเรา ทั้ง ๆ ที่เราบอกว่า เรายังมีกัน เรายังรักกัน แต่ทำไม
หลาย ๆ ครั้งเราถึงต้องร้องไห้ ทำไมหลาย ๆ ครั้งเรากลับรู้สึกว่ามีเหมือนไม่มี เคยได้ยินมาว่าความรักที่แท้จริง จะต้องสร้าง ร อ ย ยิ้ ม และเสียงหัวเราะ แล้วความรักที่ทำให้มีแต่น้ำตา ไม่ใช่ รั ก แ ท้ หรอกหรือ นั่ น น่ ะ สิ . . . . . . . . . . . . .
Forget the Past
Start the New
by: กาย งิงิ | |
|
| |
patchara มือสังหารร้อยศพ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 105 อายุ : 31 ที่อยู่ : เดินไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็พัก Registration date : 17/01/2007
| เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: llll ถ้า " ความรัก " ทำให้เราต้องร้องไห้ llll Sat Jan 20, 2007 11:07 pm | |
| Forget the Past บทความ 1. วันที่ความรักแปลกไป 2. อยู่อย่างไร้ความสำคัญ 3. 24 ชั่วโมงทำเพื่อเขาไม่พอ 4. เหนื่อยกับการจับโกหก 5. ไม่รักแล้ว
อะไรก็ไม่ดี
6. 10ปีผ่านไป ไม่มีค่าเท่ากับ 1 วันที่เหลืออยู่ 7. อย่าเชื่อว่าเราจะรักใครไม่ได้อีก 8. แค่ไม่มี คนรัก ไม่ใช่ไม่มี ใครรัก สักหน่อย 9. โลกกว้างใหญ่จริง อย่ากลัวไม่มีที่ไป 10. ยิ่งเลิกช้า
ยิ่งเริ่มต้นช้า 11. อยู่คนเดียว
ถ้ามันดีกว่า 12. หักอกตัวเอง 13. ก็แค่
เอ่ยปาก 14. น้ำตาบำบัด
เด๋วจาเอาบทความที่ 1 มาลงเน้ออ
by: กาย งิงิ | |
|
| |
patchara มือสังหารร้อยศพ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 105 อายุ : 31 ที่อยู่ : เดินไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็พัก Registration date : 17/01/2007
| เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: llll ถ้า " ความรัก " ทำให้เราต้องร้องไห้ llll Sat Jan 20, 2007 11:09 pm | |
| บทความที่ 1 วันที่ความรักแปลกไป ไม่เคยมีความแน่นอนในความรัก คำพูนี้ยังคงเป็นคำพูดอมตะเสมอ ตราบใดที่โลกยังหมุนให้ชีวิตของคนเรา ไปพบเจอเรื่องราวต่าง ๆ มากมายอยู่ทุกวัน ความเปลี่ยนแปลงก็จะกลายเป็นเรื่องธรรมดา ที่ธรรมชาติมอบไว้ ให้ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกได้พบเจอ โดยเฉพาะมนุษย์ที่เราเชื่อกันว่า เป็นสัตว์ที่ไวต่อความรู้สึกมากที่สุด ทุกนาทีที่โลกหมุนไปกระทบกับอะไรก็ตาม มนุษย์จึงง่ายที่จะรู้สึกและสัมผัสได้ เช่นนั้นแล้วมนุษย์จึงง่ายที่จะเปลี่ยนแปลงอย่างที่สุดเช่นกัน
ในความเป็นคนรักที่เคยรักใคร่กันมานาน วันคืนที่ได้เรียนรู้นิสัยใจคอกันมานั้นย่อมทำให้รู้จักกัน อย่างลึกซึ้ง รู้จักนิสัยใจคอกันเป็นอย่างดี หรือแม้แต่เรื่องเล็กน้อยที่เป็นสิ่งเข้าใจยาก แต่ก็สามารถรู้สึกและเข้าใจ ได้ด้วย sense ของการเป็นคนใกล้ชิด ทุอย่างย่อมสื่อถึงกันได้ จึงเป็นเรื่องยากที่ใครสักคนจะปกปิดความรู้สึก หรือเก็บงำอะไรบางอย่างให้อยู่ในใจเพียงอย่างเดียว
เมื่อฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเปลี่ยนไป อีกฝ่ายจึงสามารถรู้ได้ สัมผัสได้ก่อนใคร อาจไม่ต้องมีใครบอก ไม่ต้องมองเห็นด้วยตาเปล่า แต่ความเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ ทุก ๆ คนจะสามารถรับรู้ได้ด้วยใจ สัมผัสได้ด้วยความรู้สึก บางครั้งคำตอบหรือข้อสรุปว่า ความรักไม่เหมือนเดิมแล้วก็ไม่ต้องรอคำยืนยันจากใคร เพาะ sense ของความรักจะช่วยเราหาคำตอบ
การรับรู้ว่า
มีใครบางคนได้เปลี่ยนแปลงไปไม่ใช่เรื่องยาก เพาะความรักเป็นเรื่องของความรู้สึกล้วน ๆ ที่สามารถรับรู้ได้ด้วยความรู้สึกจริงๆ เพียงแต่เราต้องรู้จักสังเกต และอย่าละเลย กับความผิดปกติบางอย่างที่เราอาจจะคิดว่าเล็กน้อย เพราะสิ่งที่เล็กน้อยอาจจะเป็นจุดเริ่มต้นของปัญหาใหญ่ ที่ เ ร า ไ ม่ อ า จ รู้ ก็ ไ ด้
ดวงตาที่มองกันแล้วมีแต่ความว่างเปล่าและห่างเหิน มือที่จับกันอยู่ เหมือนจะไม่มีไออุ่นอีกต่อไป หากสังเกตดูดี ๆ จะทำให้เรารู้สึกได้ทั้งนั้น คำพูดจาที่ไม่เหมือนเคย จับได้ว่าเป็นคำโกหกแทบจะทั้งนั้น หลายครั้งที่ถูกละเลย บ่อยครั้งที่ถูกลืม ความผิดเล็กน้อยกลายเป็นความผิดใหญ่โต ทำอะไรไม่เคยถูกใจ ดูเหมือนจะผิดไปหมด รู้สึกเหมือนตัวเราเกะกะ เป็นภาระในชีวิตเขา นั่นแหละที่เป็น ค ว า ม เ ป ลี่ ย น แ ป ล ง ที่อาจจับต้องไม่ได้ แ ต่ ต้ อ ง รู้ ด้ ว ย ใ จ
เพระคนบางคน
เมื่อถึงเวลาที่หัวใจตัวเองเปลี่ยนแปลงไปแล้ว ก็ไม่เคยที่จะยอมรับยังกล้ายืนยันได้เต็มปากเต็มคำว่า เหมือนเดิม ๆ อย่างนั้น อย่างนี้ ทั้งที่การกระทำมันสวนทางกันกับคำพูด นั่นอาจเพราะเขายังไม่พร้อมที่จะเลิกกับเรา เพราะยังเห็นประโยชน์อยู่บ้างนิดหน่อย หรือกลัวว่าจะกลายเป็นคนผิด ที่เป็นฝ่ายทิ้งเราก่อน
หากเราจะต้องไปคอยถามว่ายังรักเราอยู่ไหม จะไม่มีทางได้คำตอบที่แท้จริงหรอก สิ่งที่เราจะได้เพียงคำโกหกที่พันธนาการเอาไว้ ไม่ให้เราตัดสินใจอะไรได้แค่นั้นเอง เพราะบางคำถามเราอาจจะถามได้ แต่ต้องตอบคำถามนั้นด้วยตัวเอง การยอมรับ
เป็นเรื่องที่ยากยิ่งกว่าการรับรู้ เพราะหลายครั้งที่เรารู้
แต่เราก็ไม่อาจจะยอมรับได้ เพราะความรักที่เรามีต่อเขานั้นมากมาย เราจึงพยายามหาเหตุผลมากมายมาเข้าข้าง หรือปลอบใจตัวเองหรือไม่ก็มาแก้ต่างให้เขาอยู่ตลอดเวลา ทุกอย่างจึงกลายเป็นความคาราคาซัง ยืดเยื้อ ไม่มีบทสรุปที่ชัดเจน เราก็จะต้องใช้ชีวิตวนเวียนอยู่แค่ตรงนั้น หลอกตัวเองว่าทุกอย่างยังเหมือนเดิม
แต่อย่าลืมว่าเขาหลอกเราว่ารักได้ เราหลอกคนอื่นว่าเขารักได้ แต่เราหลอกตัวเองว่าเขารักไม่ได้ จะมีประโยชน์อะไรที่จะมีความสุขอยู่กับความฝัน ที่เราสร้างขึ้นมา เพราะรู้อยู่แล้วว่าเมื่อตื่นขึ้นมา ความฝันก็จะอันตรธานหายไปเหลือทิ้งไว้แค่ความจริง ที่ยังคงต้องเป็นความจริงอยู่วันยังค่ำ ยอมรับและเชื่อเถอะว่า หลาย ๆ อย่าง ที่ดูเปลี่ยนไป ไม่ว่าจะเป็นการกระทำ ดวงตาหรือรอยยิ้ม ล้วนเกิดมาจากสิ่งเดียวที่เปลี่ยนไป นั่นคือหัวใจที่ไม่เหมือนเดิมแล้ว
ใครชอบก็ขุดห้ายกำลังใจหน่อยน๊า เด๋วจาเอาบทความที่ 2 มาลงต่อเน้อ
by: กาย งิงิ | |
|
| |
patchara มือสังหารร้อยศพ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 105 อายุ : 31 ที่อยู่ : เดินไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็พัก Registration date : 17/01/2007
| เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: llll ถ้า " ความรัก " ทำให้เราต้องร้องไห้ llll Sat Jan 20, 2007 11:13 pm | |
| บทความที่ 2 อยู่อย่างไร้ความสำคัญ มนุษย์ทุกคนจะมีแรงจูงใจในการแสวงหา และรักษาเกียรติยศอยู่ในสัญชาตญาณ ต้องการที่จะมีศักดิ์ศรี มีความภาคภูมิใจในตัวเอง ต้องการให้คนอื่นมองเห็นว่าเรามีความสำคัญมากพอ ต้องการได้รับการยอมรับเพื่อเหตุผลใดเหตุผลหนึ่ง
การเป็นคน มันต้องมี ค ว า ม สํ า คั ญ มีความหมายบ้าง ถึงจะมี ศั ก ดิ์ ศ รี การเป็นคนจำเป็นจะต้องมี ตั ว ต น ตัวตนในที่นี้ไม่ได้หมายความว่า จะต้องมีร่างกายให้มองเห็น ให้สัมผัสได้บนโลกใบนี้ แต่การมีตัวตนจะหมายถึง การอยู่ในสายตาของคนอื่น มีความสำคัญ และมีความหมายมากพอ ที่จะทำให้ตัวเรารู้สึกถึงคุณค่าของการมีชีวิตอยู่ และเต็มไปด้วยพลังแห่งการสร้างสรรค์ และทำประโยชน์ให้กับคนรอยข้าง
แต่เมื่อไหร่ก็ตามที่เราพบว่า เราไม่มีความสำคัญอีกแล้ว ชีวิตของเราก็จะเหมือนกับการดิ่งสงสู่จุดที่ต่ำลงเรื่อย ๆ พอมาถึงจุดที่ต่ำที่สุดแล้วก็ไม่รู้ว่าจะทำอะไร นอกจากอยู่ไปวัน ๆ กับความหดหู่ ท้อ แท้ และสิ้นหวังในที่สุด
การเป็นคนรักที่ไร้ความสำคัญ ทำให้เรารู้สึกสิ้นหวังได้ยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด เราจะถูกละเลยในเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ เราจะถูกมองข้ามในเรื่องบางเรื่อง และจะถูกหลงลืมในเรื่องบางเรื่อง แน่นอนว่าตอนนั้นแหละที่เราจะรู้ซึ้งกับคำว่า
ไ ม่ อ ยู่ ใ น ส า ย ต า จ ริ ง ๆ
คำว่าไม่อยู่ในสายตานี่เป็นคำที่เจ็บปวด ลองนึกดูว่าคนที่เคยรัก เคยดูแลเอาใจใส่กันมาตลอด แล้วพอวันหนึ่งไม่สนใจใยดีกันเลย เ ป็ น ใ ค ร ก็ ต้ อ ง รู้ สึ ก แต่กว่าจะรู้สึกนี่สิ
ต้องน้อยใจเสียใจไปไม่รู้เท่าไหร่ ไม่น่าเชื่อว่า
แค่คนใดคนหนึ่งไม่เห็นความสำคัญของกัน มันเหมือนกับ พูดคนละเรื่อง
อยู่คนละที่
คิดคนละแบบ
ทำคนละอย่าง
อย่างสิ้นเชิง
ในขณะที่เรารอโทรศัพท์เขาอยู่ทุกนาที หยิบโทรศัพท์มาดูแล้ว มาดูอีก แต่เราแทบจะไม่รู้เลยว่าเขายังทำอย่างอื่นต่อไป โดยไม่สนใจที่จะหันมากดโทรศัพท์ถึงเราสักนิด
หรือขณะที่เรารอเขาอย่างใจจดใจจ่อ นั่งมองถนนอย่างไม่ละสายตา ใครอีกคนกลับไม่เคยแม้แต่จะเร่งรีบจากสิ่งที่เขาทำ เขาจะสามารถทำทุกอย่างไปได้เรื่อย ๆ อย่างไม่รู้สึกรู้สา
ขณะที่เราคิดถึงเขาเต็มหัวใจ แต่เขากลับไม่เคยมีเราในสมองเลย ในยามที่เราเงียบไป
รู้สึกหม่นมัวหรือเศร้าหมอง ก็ไม่เคยมีคำถามมีความห่วงใยจากปากของเขาเลย
ทุกสิ่งทุกอย่างดำเนินไป ล้วนแล้วแต่เป็นความเคยชิน เป็นทกอย่างที่เคยทำ เคยเป็น เหมือนหุ่นยนต์ที่ถูกตั้งโปรแกรมไว้ไม่ให้มีจิตใจ เหมือน คบกันไปเพราะว่าเคยคบ คบเพราะเป็นคนรัก คบเพราะว่าเป็นหน้าที่ หรือคบเพราะต้องคบ นั่นไงล่ะที่เป็นความไม่สำคัญที่สมบูรณ์แบบ
เพราะความที่เรามีแต่รัก รัก ๆ และอดทน
เราอาจไม่มีเวลาได้คิดว่า
ความเจ็บปวดอย่างนั้นไม่ใช่ความเจ็บปวดธรรมดา แต่เป็นความเจ็บปวดที่ไร้ศักดิ์ศรีเป็นที่สุด อย่าตั้งคำถามว่าเราจำเป็นต้องอดทนต่อไปไหม
แต่ตอบตัวเองดีกว่าว่าเราจะต้องทนเพื่อให้ได้อะไรขึ้นมา ความอดทนของคนเรามีจุดสิ้นสุด และเรากำหนดได้ว่าจะให้มันสิ้นสุดลงเมื่อไหร่ แม้ว่าจุดจบนี้จะไม่ใช่จุดจบของความเจ็บปวด แต่ขอให้เชื่อว่าจะเป็นจุดที่ความเจ็บปวดจะลดลงเรื่อย ๆ ลองเปรียบเทียบดู ระหว่างที่ที่เรายืน 2 ที่ ที่หนึ่งเป็นที่ที่ความสำคัญของเราจะลดลงเรื่อย ๆ แต่ความเจ็บปวดจะเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ กับอีกที่หนึ่งที่ที่คุณค่าและความสำคัญของเราจะเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ แต่ความเจ็บปวดจะน้อยลงเรื่อย ๆ
สู ด ล ม ห า ย ใ จ เข้าปอดลึก ๆ แล้ว ต อ บ ตั ว เ อ ง อีกครั้งว่า
อ ย า ก ยื น อ ยู่ ต ร ง ไ ห น
เฮ้ออ พิมแล้วเศร้า แต่มันก็ให้ข้อคิดรัยดีๆ
by: กาย งิงิ | |
|
| |
patchara มือสังหารร้อยศพ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 105 อายุ : 31 ที่อยู่ : เดินไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็พัก Registration date : 17/01/2007
| เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: llll ถ้า " ความรัก " ทำให้เราต้องร้องไห้ llll Sat Jan 20, 2007 11:16 pm | |
| บทความที่ 3. 24ชั่วโมงทำเพื่อเขาไม่พอ เวลา 24 ชั่วโมงดูเหมือนน้อยมาก จนแทบจะไม่พอในการทำภารกิจในชีวิตประจำวัน โดยเฉพาะถ้าเราต้องใช้เวลาส่วนใหญ่ ในการทำอะไรทุก ๆ อย่างเพื่อเขา เราแทบจะไม่เคยคิดเลยว่าวัน ๆ หนึ่ง ชีวิตอาจจะไม่ต้องทำอะไรเลยนอกจากคิด ๆ ๆ คิดว่าวันนี้จะทำอะไรให้เขาดีใจ ให้เขาพอใจ พยายามที่จะคิดหาแต่สิ่งที่จะทำให้เขาถูกใจ และมีความสุข โดยที่ไม่นึกถึงความเหนื่อยยากลำบากของตัวอง
นั่นแหละในยามที่รัก คนเราสามารถทำได้ขนาดนั้น ก็ไม่ใช่เรื่องที่ผิดหรือไม่ดีอะไรหรอก ถ้าหากทำแล้ว ผลที่ได้มันดีจริง ดูคุ้มค่า ถ้าทำแล้วเขาซึ้งใจ เขาเห็นคุณค่าและรักเรามากยิ่งขึ้น นั่นก็คงเป็นสิ่งตอบแทนที่ได้คืนมาอย่างสมเหตุสมผล และแลกกับความสุขใจของเราก็คุ้มกันอยู่ แต่ถ้าสิ่งที่เราทำไปขนาดนั้น กลายเป็นอะไรที่ธรรมดาสำหรับเขา คือเราทำให้ก็ดี เราไม่ทำเขาก็ไม่เคยเรียกร้อง เขาไม่เคยเห็นว่ามันเป็นสิ่งจำเป็น เราอยากทำก็ทำ ไม่อยากทำก็ไม่เคยมีความหมายกับเขา และสุดท้ายก็ไม่มีผลกับความรักของเขา เขาก็ยังคงเป็นคนเดิม ความรักยังเท่าเดิม ที่เคยมีทีท่าว่าจะลดลงก็ยังลดลงไปเท่าเดิม
แล้วอย่างนี้จะมีประโยชน์อะไร ต่อให้เพิ่มเวลาเป็นวันละกี่ชั่วโมง เราก็จะยิ่งเหนื่อยเปล่าและทำเพื่อเขาไม่เคยพอ
นั่นไงล่ะที่เขาว่าเวลารัก คนเราก็อาจรักได้อย่างไม่ลืมหูลืมตา ทุ่มเททุกอย่างให้คนที่เรารักได้ ตั้งแต่ตื่นนอนตอนเช้าเราก็จะนึกถึงเขาก่อน ว่าอยู่ไหน ทำอะไร เหนื่อยไหม กินข้าวหรือยัง หรือถ้าอยู่ใกล้พอที่จะทำอะไรให้ได้ ก็จะคิดหาวิธีการอยู่ตลอดว่าจะต้องทำนั่นให้ทำนี่ให้ กินข้าวหรือไม่กินหรือจะกินอะไร ก็ต้องคิดหาวิธีที่จะต้องทำให้เขาพอใจ จนบางครั้งเราก็แทบจะไม่มีเวลาคิดถึงตัวเอง หรือเวลาทำอย่างอื่นเลย
ทั้ง ๆ ที่เวลา 24 ชั่วโมงของเราก่อนที่จะรู้จักเขานั้น ทํ า อ ะ ไ ร ไ ด้ ม า ก ม า ย เราเคยนอนหลับพักผ่อนอย่างปราศจากกังวล มีเวลามากมายเพื่อสร้างงานที่ดี ทำชีวิตตัวเองให้มีค่า มีเวลาดูแลตัวเอง เอาใจใส่คนรอบข้าง พ่อแม่ ญาติพี่น้อง มีเวลาทำงานอดิเรกมากมายที่เราชอบ แต่เพียงแค่มีเขาเข้ามาเท่านั้น แค่ 1 ตัวแปรกลับทำให้เราต้องทิ้งอะไรต่อมิอะไรนับ 10 อย่าง เวลา 24 ชั่วโมงกลับวนเวียนอยู่แค่เรื่องเดียวกับคนคนเดียว จนเหมือนกับโลกนี้แคบลงจนเหลือเล็กนิดเดียว สังคมที่เคยมีก็แทบจะถูกกลืนหายไปอย่างไม่รู้ตัว
ในวันที่ เ ร า มี ค ว า ม สุ ข ความรักกลับมา ร า บ รื่ น นิดหน่อย แลกกับความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆ มันคุ้มกันอยู่แล้ว แต่พอวันที่เราต้องทุกข์ เราก็จะคิดเลยว่า เวลา 24 ชั่วโมงของเราไม่คุ้มค่าเลย เหมือนกับเรา ไม่รู้ค่าของเวลา ใช้เวลาไม่เป็น และทุกอย่างคงดูเปล่าประโยชน์ ถ้าเราคิดเพียงแค่เอาเวลาให้หมดไปกับเรื่องเดียว
ถ้าเราเอาเวลาที่ได้กลับคืนมาจากเขา แล้วใช้ไปกับสิ่งที่เราเคยละเลยทอดทิ้งไป เอากลับมาใช้ให้หมด ไปกับภารกิจที่เราเคยทำมาตลอด ทำ 24 ชั่วโมงของเราให้เป็นเวลาที่คุ้มค่า เราอาจจะมองเห็นตัวเอง เห็นชีวิตตัวเอง ในเวอร์ชั่นใหม่ที่ไม่ได้ขี้ริ้วขี้เหร่ไปกว่าเดิมเลย
คงม่ายมีคนสนจัยกระทู้ของเราแหงไม่มีคนขุดห้ายเยย
แต่ม่ายเป็งรัยยังไงก็จาลงให้ครบทุกบทความเน้อ
by: กาย งิงิ | |
|
| |
patchara มือสังหารร้อยศพ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 105 อายุ : 31 ที่อยู่ : เดินไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็พัก Registration date : 17/01/2007
| เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: llll ถ้า " ความรัก " ทำให้เราต้องร้องไห้ llll Sat Jan 20, 2007 11:24 pm | |
| บทความที่ 4 เหนื่อยกับการจับโกหก สิ่งหนึ่งที่ทำให้เหนื่อยจนชีวิตหมดพลังไปง่าย ๆ คือ ก า ร จั บ โ ก ห ก ซึ่งการจับโกหกนี้ไม่ใช่จะทำกันได้ง่าย ๆ เพราะบางครั้งความจริงกับคำโกหกก็คล้ายกัน จนแทบจะแยกไม่ออก และคนบางคนก็สามารถสร้างเรื่องโกหกได้เหมือนจริง จนบางครั้งดูน่าเชื่อกว่าเรื่องจริงเสียอีก นี่แหละ
เรื่องแปลกแต่จริงล่ะ
มนุษย์เราได้รับความเฉลียวฉลาด และสัญชาตญาณการเอาตัวรอดมาจากธรรมชาติ และก็นำมาใช้อย่างสุรุ่ยสุร่ายจนพัฒนา เป็นความเห็นแก่ตัวในที่สุด คนที่อยู่ด้วยกัน ลองว่าคนหนึ่งคอยคิดแต่ จะหาเรื่องโกหกแล้ว จะวางแผนจะนึกคิดเรื่องราว เป็นขั้นเป็นตอนแยบยล มีการออกอุบายหลายชั้น จนอีกฝ่ายหนึ่งแทบจะไม่มีทางรู้ตัวเลย แต่เมื่อโดนจับได้ครั้ง สองครั้งก็เริ่มจะไหวตัว พอเริ่มจะโดนระแวงอีกก็จะยิ่งแยบยลยิ่งขึ้น แต่อย่าไปเชื่อว่า โดนจับได้ครั้งนี้ แล้วเขาจะเลิกโกหก มีแต่โดนครั้งนี้ครั้งหน้าต้องเนียนกว่านี้ เอาให้ไม่มีทางให้รู้ให้เห็นได้อีก แล้วก็จะเป็นเหมือนคนสองคนที่วิ่งเล่นซ่อนหากัน คนหนึ่งตั้งใจจะซ่อนอย่างดี ทำให้อีกคนยิ่งยากที่จะจับได้
การที่เราต้องทนอยู่กับเรื่องราวที่แทบจะไม่น่าเชื่อ ห รื อ เ ชื่ อ ไ ม่ ไ ด้ นั้ น มันต้องใช้ความอดทนยิ่งกว่าอะไร เพราะคำอธิบายหรือเหตุผลที่นำมาแก้ตัวต่าง ๆ ก็อาจจะห่างจากความเป็นจริงจนเรารู้สึกได้ แม้ไม่ต้องมีหลักฐานพูดง่าย ๆ ว่าบางครั้งก็แก้ตัวไปน้ำขุ่น ๆ หรือใช้เหตุผลที่เป็นไปไม่ได้ที่สุดในโลก แต่เขาก็จะยืนยันว่านั่นน่ะเป็นเรื่องจริง เป็นไปได้ เราเองต่างหากที่ไม่มีเหตุผล เป็นคนคิดมาก ขี้ระแวง เราทำอะไรไม่ได้เพราะว่าไม่มีหลักฐาน เราจะรู้สึกว่าคนที่เราเคยรู้จักกลายเป็นคนแปลกหน้ามากขึ้น ๆ เมื่อจับได้ครั้งแรก ความไม่ไว้เนื้อเชื่อใจ ก็อาจจะเกิดขึ้นมาทันที แต่อาจจะเพราะว่าเราใจอ่อน กับคำขอโทษ จึงทำให้มีครั้งต่อ ๆ ไปอีก แล้วทีนี้ คำพูดอะไร คำอธิบายแบบไหนที่จะเชื่อได้อีก เมื่อคำพูดทุกคำ และการกระทำทุกสิ่งเป็นเรื่องที่ดูยากมาก สิ่งที่เป็นทุกข์และทำให้เราวุ่นวายใจ รบกวนใจอยู่ตลอดก็คือความรู้สึกตรงนี้เอง ตรงที่ไม่รู้ว่าอันไหนจะเชื่อได้ ไม่เชื่อดี
ความวุ่นวายใจในตอนนี้จะทำให้เกิดความเครียดได้ มากพอที่จะทำให้วันทั้งวันขุ่นมัวอย่างไม่มีเหตุผล อธิบายหรือบอกใครก็ไม่ได้ เพราะสาเหตุแห่งความขุ่นมัวนั้น เราจะรู้สึกเพียงแค่อยู่ในใจตัวเอง อะไรจริงอะไรหลอกเราไม่สามารถที่จะบอกได้ เหมือนเดินอยู่ในภวังค์แห่งภาพลวงตา ครึ่งหลับครึ่งตื่นอยู่อย่างนั้น เหนื่อยไหม ?
เคยถามตัวเองดูบ้างหรือเปล่า เหนื่อยกับความไม่ชัดเจนของคำตอบ เหนื่อยกับความไม่รู้และเหนื่อยกับความไม่แน่ใจ อะไรสักอย่างในตัวของคนที่เคยรัก ที่ตอนนี้เรารู้ว่าเหินห่างจนแปลกหน้า
อย่ามองข้ามความสำคัญของเรื่องนี้
เราอาจจะใช้ความรู้สึกสับสนเหล่านี้ เปลี่ยนความอ่อนแอให้เป็นความเข้มแข็งได้ จงใช้ความเหนื่อยหน่ายทั้งหมดที่มีอยู่ รวบรวมเป็นพลังให้เรากล้าลุกขึ้นมาทำอะไรสักอย่าง หยุดการค้นหาความจริง จ า ก ค น อื่ น แล้วมาสร้างความกล้าหาญในการเผชิญความจริงในชีวิต ของเรา ทำทุอย่างให้ชัดเจนด้วย ตั ว ข อ ง เ ร า
ปิดฉากนิทานหลอกเด็กทุกเรื่อง จบนิยายทุกตอน จบทุกคำโกหกแล้วมาอยู่ในโลกแห่งความจริง แล้วเราจะรู้ว่าการเฝ้าจับโกหกทุวันนั้น ทั้ ง เ ห นื่ อ ย ทั้ ง เ จ็ บ แต่การเดินจากเขามานั้นอาจจะ เ จ็ บ แต่จะ ไ ม่ เ ห นื่ อ ย อีกต่อไป
มาถึงบทความที่ 4 และยังไม่เห็นมีใครคิดจะมาอ่าน มาขุดเยยแต่ก็ไม่เป็นรัย
เย็นๆจาเอาบทความที่ 5 มาลงต่อเน้อ
by: กาย งิงิ | |
|
| |
patchara มือสังหารร้อยศพ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 105 อายุ : 31 ที่อยู่ : เดินไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็พัก Registration date : 17/01/2007
| เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: llll ถ้า " ความรัก " ทำให้เราต้องร้องไห้ llll Sun Jan 21, 2007 2:49 am | |
| บทความที่ 5 ไม่รักแล้วอะไรก็ไม่ดี
ความรักอาจไม่มีบทสรุป ไม่มีทฤษฎีอะไรแท้จริงก็ได้ เพราะอะไรก็ตามที่เคยทำมาได้ผลอย่างนั้นอย่างนี้ พอถึงอีกวันกลับได้ผลอีกอย่างหนึ่ง สิ่งเดียวกันแท้ ๆ แทบจะไม่น่าเชื่อว่าจะต่างกันได้ขนาดนี้
เวลาที่คนเรารักกัน อะไรก็ดูดีไปหมด หากจะต้องถามไถ่ว่าไปไหนมาไหนอยู่กับใคร ก็จะหมายความว่านั่นเป็นความเอาใจใส่ อยากรู้ความเป็นไปของกันและกัน เพื่อจะให้ดูใกล้ชิด รู้เห็นความเป็นไป กลายเป็นความ รู้สึกที่ดี
แต่ถ้าไม่รักแล้ว
ถ้าเราจะไปถามว่าไปไหนมาไหน อยู่กับใคร ก็จะกลายเป็นว่าเราคอยจ้องจับผิด หวาดระแวง ไม่ไว้ใจ ไปซะงั้น ทั้ง ๆ ที่จริง ๆ แล้วพฤติกรรมก็ไม่ได้น่าไว้ใจได้สักนิด เคยหยิบน้ำส้ม หยิบนมมาให้ดื่มในตอนนั้น ก็ยังพอจะดูเป็นความรักความห่วงใยได้บ้าง แต่พอหมดรัก กลับกลายเป็นว่าเราน่ารำคาญ วุ่นวาย เหตุการณ์เดียวกันกันนั่นแหละที่จะทำให้เรามานั่งคิดว่า มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ? เราผิดตรงไหน ? เราไม่ดีตรงไหน ?
ไม่ต้องหาคำตอบให้วุ่นวาย ทุกสิ่งทุกอย่างก็ยังเหมือนเดิมนั่นแหละ และเราก็ไม่ได้ทำผิดอะไรด้วย แต่หัวใจของคนต่างหากที่ไม่เหมือนเดิม ความรักที่ลดน้อยลงไป จนไม่รู้ว่ายังมีเหลืออยู่ไหม นั่นต่างหากที่เปลี่ยนสถานการณ์การตอบสนอง ให้เป็นไปอย่างที่เราต้องอึ้ง
เป็นเรื่องปกติของคนทั่ว ๆ ไป ที่ไม่รักกันแล้ว ทำอะไรก็ไม่ดี ไม่ถูก พูดอะไรก็ไม่เข้าหูไปซะหมด เรื่องไม่ผิดกลายเป็นผิด เรื่องผิดน้อยกลายเป็นผิดมาก เรื่องผิดมากก็ลุกลามใหญ่โตไปเลย แสดงความคิดเห็นอะไรออกมาก็ล้วนแล้วแต่ไม่ตรงกัน ที่เคยคิดเหมือนกันวันนี้กลับไม่เหมือนแล้ว จะถูกผิดไม่รู้ล่ะ แต่อีกฝ่ายก็จ้องที่จะขัดแย้งเพียงอย่างเดียวเลย
เราก็ต้องเสียเวลามานั่งเครียด วุ่นวายสับสน พยายามหาจุดบกพร่องของตัวเอง และเฝ้าปรับตัว อย่างนั้นอย่างนี้ แล้วก็เลยลืมนึกไปว่าจะไปหาทำไม ข้อบกพร่องพวกนั้น มันไม่ใช่ประเด็นเลย ประเด็นมันอยู่ตรงที่ทำอะไรก็ไม่มีทางที่จะถูกใจ ทุกอย่างดูบกพร่องหมดต่างหาก ถ้าอยากได้คำตอบว่าเป็นเพราะอะไร ก็ตอบตัวเองเลยละกัน
เซงม่ายเห็งมีเพื่อนกุคนหนายมาอ่านแหะ
by: กาย งิงิ | |
|
| |
patchara มือสังหารร้อยศพ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 105 อายุ : 31 ที่อยู่ : เดินไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็พัก Registration date : 17/01/2007
| เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: llll ถ้า " ความรัก " ทำให้เราต้องร้องไห้ llll Sun Jan 21, 2007 3:18 am | |
| 6. 10ปีผ่านไปไม่มีค่าเท่ากับ 1 วันที่เหลืออยู่
ความทรงจำเป็นสิ่งที่มีค่ามากสำหรับคนบางคน โดยเฉพาะคนที่มีเวลาดี ๆ ที่ใช้ไปกับคนรัก ยิ่งเป็นช่วงเวลาที่หลายคนหวงแหน ต้องระลึกไว้ในความทรงจำ ต้องถนอมดูแลให้ดี
หลายคนจึงไม่อาจตัดใจจากวันเก่า ๆ ได้เสียที เพราะว่าไม่มีความสุขกับการได้คิดถึงอะไรดี ๆ ที่ผ่านไป โดยลืมนึกไปว่าสิ่งที่ผ่านไปแล้วจะไม่มีวันย้อนกลับคืนมาได้อีก หากจะต้องตัดใจให้ลืม หรือเดินจากอดีตมาก็ไม่ได้อีก เพราะเหตุผลที่ว่า เสียดายเวลา ที่คบกันมา
บางคนคบกันมานานจนแทบจะจำไม่ได้แล้วว่า เคยยิ้มให้กับความรักครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ เพราะหลัง ๆ มาก็อยู่แต่กับความทุกข์ จนนึกภาพความสุขไม่ออก แต่ที่ไม่กล้าเพราะยังคิดถึงวันเก่า ๆ แค่เสียดายเวลาที่ คบกันมาเนิ่นนาน โดยไม่คิดเลยว่าทุก ๆ วันของวันนี้ พรุ่งนี้และวันต้อ ๆ ไป ก็จะกลายเป็นเพียงวันเก่า ๆ ที่น่าเสียดาย และ
เวลาที่น่าเสียดายก็จะเพิ่มขึ้น ๆ
จริง ๆ แล้ววันคืนในอดีต ไม่ได้สร้างประโยชน์อะไรให้กับเราเลย นอกจากมีไว้ให้ นึ ก ถึ ง อาจจะทำให้เรายิ้มได้บ้าง แต่ทำให้เราคาดหวังไม่ได้ เราจะไปหวังว่าวันหนึ่ง วันเหล่านั้นจะกลับมา หรือจะไปเฝ้าฝันว่าความสุขเหล่านั้นยังเป็นปัจจุบัน หรือหลอกตัวเองว่าตอนนี้ทุกอย่างยังเป็นเหมือนเดิม จะยังไงก็แล้วแต่ก็คือการหลอกตัวเองทั้งนั้น ยอมรับเถอะว่าทุกอย่างได้ผ่านไปแล้ว จบไปแล้ว ความทรงจำเป็นแค่เพียงภาพลวงตาเท่านั้น เวลาที่ผ่านมาไม่ว่าจะ หนึ่งปี ห้าปี หรือกี่สิบปี ก็ไม่ได้มีความหมายมากไปกว่า
หนึ่งวันข้างหน้าที่เราจะต้องมีชีวิตใหม่ ที่เราจะต้องเริ่มต้นใหม่ เมื่อคนเราต้องอยู่กับปัจจุบัน เพื่อที่จะสร้างอนาคตให้ตัวเองได้อยู่ในอนาคตที่ดี เวลา 10 ปีกับวันคืนที่เคยหวานชื่น มันไม่ได้ยิ่งใหญ่ไปกว่า 1 วันแห่งการเริ่มต้น 1 วันแห่งการแปรเปลี่ยนชีวิตของเราทั้งชีวิต ใ ห้ ดี ขึ้ น ก ว่ า ที่ เ ป็ น
หากจะเสียดายเวลาน่ะ ไม่ต้องเสียดายเวลาที่คบกันมาหรอก ให้เสียดายในวันข้างหน้า ที่จะอดทนคบกันไปทั้งที่ไม่มีอะไรดีแล้วจะดีกว่า แล้วถ้าจะยังมาเสียดายอดีต
นึกดูดี ๆ ว่าเสียดายอนาคตดีกว่าไหม
กุลาเซง เพื่อนกุแต่ละคนม่ายสนจัยกานเลย 555
by: กาย งิงิ | |
|
| |
patchara มือสังหารร้อยศพ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 105 อายุ : 31 ที่อยู่ : เดินไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็พัก Registration date : 17/01/2007
| เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: llll ถ้า " ความรัก " ทำให้เราต้องร้องไห้ llll Sun Jan 21, 2007 3:43 am | |
| บทความที่ 7 อย่าเชื่อว่าเราจะรักใครไม่ได้อีก
คนที่คบคนเพียงคนเดียวเป็นคนแรก และแต่งงานกันเลย อยู่กินกันจนแก่เฒ่า มีให้เห็นน้อยมาก เพราะเป็นเรื่องยากที่ใช่สำหรับเราจริง ๆ อาจจะต้องใช้เวลาตามหาทั้งชีวิตเลยทีเดียว
ความรักคือการเรียนรู้ที่จะจูนชีวิตเข้าหากัน คือการค้นหาส่วนที่ขาหายแล้วนำมาเติมชีวิตให้สมบูรณ์ เป็นเหมือนจิ๊กซอว์ที่เราอาจจะต้องลองเอาชิ้นนั้นชิ้นนี้มาต่อดู แต่พอต่อไม่ติด ไม่ใช่ชิ้นที่ถูกต้อง ก็คงต้องวางไว้แล้วหาชิ้นใหม่มาต่อไปเรื่อย ๆ เช่นเดียวกับการที่เราคบกับใครสักคนในวันนี้ ก็เพื่อที่จะรู้ว่าเขาใช่สำหรับเราหรือไม่ แล้วถ้าไม่ใช่ต่างคนก็ต่างไป อาจจะเจ็บกันทั้งสองคน อาจจะเจ็บแค่เขาหรือแค่เรา แต่นั่นแหละที่เป็นเหตุผลของคำตอบที่ว่า ทำไมคนเราต้องเรียนรู้กัน
ขณะที่เรารักใครสักคนอย่างหมดใจ เราก็อาจจะไม่มีทางมองเห็นภาพของเวลาที่เราเลิกกับเขา หรือไม่สามารถจินตนาการภาพที่เราจะไม่มีเขาในชีวิตได้ เหมือนกับเวลาที่เราทานอาหารจนอิ่มแปล้ เราจะนึกถึงความรู้สึกของครั้งที่เราเคยหิวโซไม่ออก บางคนก็อาจจะบอกตัวเองว่าจะไม่กินอะไรอีกแล้ว หรือในวันที่อากาศร้อนจัด เราก็จะลืมความรู้สึกของค่ำคืนที่หนาวเย็น ลืมความสำคัญของไออุ่นจากผ้าห่มไปเสียสนิท
วันที่เรารักเขามากอย่างนี้เราจะคิดอยู่ตลอดว่า เราไม่มีวันจะรักใครได้อีกแล้ว นั่นแหละเป็นจุดอ่อนที่สุดของความเชื่อมั่น เพราะนั่นจะทำให้เราไม่กล้าตัดสินใจอะไร ไม่กล้าที่จะเลิกรัก ไม่กล้าที่จะเดินจากเขามา และเราก็จะไม่มีทางได้รู้ว่า เมื่อทุกอย่างมันถึงเวลาของมัน เมื่อความรักมันถึงเวลาต้องจบ และเมื่อเราได้เดินจากเขามาแล้ว ความรักก็สามารถลดลงได้เรื่อยๆ และเราอาจลืมเขาได้ในที่สุด
วันนั้น
เท้าของเราก็จะยังคงเดินต่อไปเรื่อยๆ ไปพบเจอสิ่งใหม่ ๆ คนใหม่ ๆ ในชีวิตต่อไป ที่จะให้เราได้เรียนรู้อีกและเราก็อาจจะรักคนนั้นได้อีก วงจรของชีวิตก็หมุนไปอย่างนี้ จนกว่าเราจะเจอคนที่ใช่จริง ๆ และถึงวันนั้น
เราอาจจะต้องขอบคุณตัวเองที่เข็มแข็งพอ ที่เดินมาจากคนนั้นเพื่อมาเจอคนนี้ คนที่ดีกว่า คนที่ใช่มากกว่าก็ได้
วันข้างหน้า
มีอะไรอีกร้อยพันให้เราได้เรียนรู้ สิ่งดี ๆ ที่เราคาดไม่ถึงกำลังรอเราอยู่ที่ไหนสักแห่ง จิ๊กซอว์ชิ้นสำคัญนั้นมีอยู่จริง และอาจซ่อนตัวปะปนอยู่กับชิ้นที่กอง ๆ รวมกันอยู่ และ
ขณะที่เราเดินจากคนรักเก่ามา
ก็อาจมีใครคนหนึ่งที่ซ่อนตัวอยู่ในวันข้างหน้า
รอให้เราเดินทางมารัก
วันนี้พอแค่นี้ก่องเหนื่อยแล้ววว ง่าว
by: กายงิงิ | |
|
| |
patchara มือสังหารร้อยศพ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 105 อายุ : 31 ที่อยู่ : เดินไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็พัก Registration date : 17/01/2007
| เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: llll ถ้า " ความรัก " ทำให้เราต้องร้องไห้ llll Sun Jan 21, 2007 3:50 am | |
| | |
|
| |
patchara มือสังหารร้อยศพ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 105 อายุ : 31 ที่อยู่ : เดินไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็พัก Registration date : 17/01/2007
| เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: llll ถ้า " ความรัก " ทำให้เราต้องร้องไห้ llll Sun Jan 21, 2007 4:23 am | |
| | |
|
| |
poowadon852 พลหอก
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 143 อายุ : 31 ที่อยู่ : camfrog Thai_YGB เข้าไปเล่นได้ บอท บอท Registration date : 17/01/2007
| เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: llll ถ้า " ความรัก " ทำให้เราต้องร้องไห้ llll Sun Jan 21, 2007 4:39 am | |
| กุตอบให้และเอ่อดีมีเพลงกลอนก้อเน่าๆๆดีเพราะหน่อยๆๆมืงพอจัยยางว่ะ | |
|
| |
patchara มือสังหารร้อยศพ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 105 อายุ : 31 ที่อยู่ : เดินไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็พัก Registration date : 17/01/2007
| เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: llll ถ้า " ความรัก " ทำให้เราต้องร้องไห้ llll Sun Jan 21, 2007 4:50 am | |
| | |
|
| |
patchara มือสังหารร้อยศพ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 105 อายุ : 31 ที่อยู่ : เดินไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็พัก Registration date : 17/01/2007
| เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: llll ถ้า " ความรัก " ทำให้เราต้องร้องไห้ llll Sun Jan 21, 2007 5:03 am | |
| ง่าวเพื่อนกุแต่ละคน ม่ายสนจัยกระทู้กุเยยยยยยย
by: กาย งิงิ | |
|
| |
patchara มือสังหารร้อยศพ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 105 อายุ : 31 ที่อยู่ : เดินไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็พัก Registration date : 17/01/2007
| เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: llll ถ้า " ความรัก " ทำให้เราต้องร้องไห้ llll Sun Jan 21, 2007 5:12 am | |
| | |
|
| |
patchara มือสังหารร้อยศพ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 105 อายุ : 31 ที่อยู่ : เดินไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็พัก Registration date : 17/01/2007
| เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: llll ถ้า " ความรัก " ทำให้เราต้องร้องไห้ llll Sun Jan 21, 2007 5:13 am | |
| เจอกานที่โรงเรียนเน้อออออ | |
|
| |
patchara มือสังหารร้อยศพ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 105 อายุ : 31 ที่อยู่ : เดินไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็พัก Registration date : 17/01/2007
| เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: llll ถ้า " ความรัก " ทำให้เราต้องร้องไห้ llll Sun Jan 21, 2007 5:14 am | |
| งืมๆ แล้วพรุ่งนี้จาเอาบทความที่ 8 มาลง ฝานดีเพื่องๆๆๆๆๆ | |
|
| |
patchara มือสังหารร้อยศพ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 105 อายุ : 31 ที่อยู่ : เดินไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็พัก Registration date : 17/01/2007
| เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: llll ถ้า " ความรัก " ทำให้เราต้องร้องไห้ llll Mon Jan 22, 2007 4:11 am | |
| เด๋วกุเอาเพลงของ Body Slam อัลบั้ม Away มาลงให้น๊าเพื่อน
เครดิต L-Death Note
by: กาย งิงิ | |
|
| |
patchara มือสังหารร้อยศพ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 105 อายุ : 31 ที่อยู่ : เดินไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็พัก Registration date : 17/01/2007
| เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: llll ถ้า " ความรัก " ทำให้เราต้องร้องไห้ llll Mon Jan 22, 2007 4:12 am | |
| BodySlam - Away Pass : tmcthailandhip.orgfree.com 01-ทางของฉัน ฝันของเธอ 02-อากาศ 03-เผื่อไว้ 04-ยกโทษ 05-ย้ำ 06-นาทีสุดท้าย 07-ผมไม่สู้ 08-งมงาย 09-สักวันฉันจะดีพอ 10-มือใหม่ 11-Away 12-ป่านนี้ http://upload.th.md/download.php?id=8CD37C9Aby: กาย งิงิ | |
|
| |
patchara มือสังหารร้อยศพ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 105 อายุ : 31 ที่อยู่ : เดินไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็พัก Registration date : 17/01/2007
| เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: llll ถ้า " ความรัก " ทำให้เราต้องร้องไห้ llll Mon Jan 22, 2007 4:13 am | |
| | |
|
| |
poowadon852 พลหอก
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 143 อายุ : 31 ที่อยู่ : camfrog Thai_YGB เข้าไปเล่นได้ บอท บอท Registration date : 17/01/2007
| เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: llll ถ้า " ความรัก " ทำให้เราต้องร้องไห้ llll Mon Jan 22, 2007 10:22 am | |
| พรุ่งนี้กุไม่ได้ไปเรียนน่ะไปงานศพตากุที่ชลฟากเช็คชื่อด้วยน่ะเพื่อน | |
|
| |
patchara มือสังหารร้อยศพ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 105 อายุ : 31 ที่อยู่ : เดินไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็พัก Registration date : 17/01/2007
| เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: llll ถ้า " ความรัก " ทำให้เราต้องร้องไห้ llll Tue Jan 23, 2007 4:11 am | |
| เอาวิธีที่ทำให้เน็ตวิ่ง 100% มาฝากเน้ออออ
1. คลิกที่ปุ่ม Start 2. เลือกที่แถบรายการ Run 3. ที่ช่อง Open พิมพ์คำว่า gpedit.msc แล้วคลิก OK 4. จะแสดงหน้าต่างของการปรับแต่ง Group Policy 5. ที่ Computer Configaration เลือกแถบ Administrative Templates 6. หัวข้อ Network เลือกที่ QoS Packet Scheduler 7. มองหน้าต่างด้านขวามือ ให้ดับเบิ้ลคลิกที่ Limit reservable bandwidth 8. จะปรากฎกรอบหน้าต่างใหม่ Limit reservable bandwidth Properties 9. เลือกแถบ Setting คลิกที่ช่อง Enable 10. ในช่อง bandwidth limit (%) : ปรับค่าเป็น 0 11. คลิก OK เพื่อยืนยันการใช้งาน แค่นี้เองลองนำไช้ดูครับ
เครดิต boss4114
by: กาย งิงิ | |
|
| |
patchara มือสังหารร้อยศพ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 105 อายุ : 31 ที่อยู่ : เดินไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็พัก Registration date : 17/01/2007
| เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: llll ถ้า " ความรัก " ทำให้เราต้องร้องไห้ llll Tue Jan 23, 2007 4:20 am | |
| รักแท้ก็เหมือนผี หลายคนเชื่อว่ามี แต่ยากคนักที่จะเจอ ฮิ้วววววววววว | |
|
| |
patchara มือสังหารร้อยศพ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 105 อายุ : 31 ที่อยู่ : เดินไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็พัก Registration date : 17/01/2007
| เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: llll ถ้า " ความรัก " ทำให้เราต้องร้องไห้ llll Tue Jan 23, 2007 4:34 am | |
| รจุดอ่อนที่สุดของความเชื่อมมั่น ก็คือการไม่กล้าตัดสินใจอะไร ไม่กล้าที่จะเลิกรัก ไม่กล้าที่จะเดินจากเขามา แต่กล้าที่จะทน เพื่อความเจ็บปวด
by: กาย งิงิ | |
|
| |
poowadon852 พลหอก
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 143 อายุ : 31 ที่อยู่ : camfrog Thai_YGB เข้าไปเล่นได้ บอท บอท Registration date : 17/01/2007
| เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: llll ถ้า " ความรัก " ทำให้เราต้องร้องไห้ llll Wed Jan 24, 2007 3:25 am | |
| กระทู้มืงอ่ะพูดเองตอบเองเนอะไม่เหงมีใครมาตอยให้มืงเลยน่าสงสารว่ะเพื่อน ส่วนวิธีเน็ตวิ่งได้แค่60เปอน่ะกุเคยใช้เด๋วมานจะอ่อนลงเว้ยกุใช้มาแล้วงุงิ | |
|
| |
| llll ถ้า " ความรัก " ทำให้เราต้องร้องไห้ llll | |
|